Blogos kmwpopos

Hm.. widzę, że coś nam nie idzie dodawanie notek. I piszę sama do siebie, ale co tam, mniejsza z tym :P

Opowiem wam teraz mrożącą krew w żyłach historię na temat tego, jak trudno wytrzymać w szkole zbyt dużo się uśmiechając...

Był zwykły, jesienny dzień. Na polu zaczął padać śnieg, po ciepłych dniach przyszły mrozy. W starej, dobrze zachowanej jak na swój wiek szkole było dosyć głośno, choć nie tak głośno, jak w normalnej tego typu placówce. Tak, jak ktoś to stwierdził, to była szkoła o zaostrzonym rygorze. Tylko nieprzeciętni naiwniacy mogli się do niej wybrać....

Po jakiś czasie krzyki ucichły, bo oto przed chwilą dźwięczał dzwonek.

Dzwonek - głos, przy którym zastanawiałeś się, czy przeżyjesz następną lekcję, czy też umrzesz zasmagany jedynkami.

Głos był dźwięczny, nie brzmiał bardziej groźnie niż zwykle, a powinien.

Dwie dziewczyny, jedna w stylu rudo-blond, a druga z włosami brązowo-czarnymi (obie kolorystyki to efekt eksperymentów z farbami) siedziały w ławce o czymś rozmawiając. Nie wiedziały jak straszny los miał je spotkać.

Do klasy groźnym, pewnym siebie krokiem wszedł nauczyciel. Po przywitaniu ("stój na baczność, żeby się nie obraził!"- szepnął jeden uczeń do drugiego) zasiadł na swej ambonie, spojrzał niechętnym wzrokiem na klasę i spojrzał w swoje notatki.

- Dzisiaj zaczynamy hydrosferę... - wymruczał.

Był chory. Bardzo chory. * Gardło piekło jak szalone, głos z trudem wydobywał się z krtani. Ale musiał przyjść do szkoły. Nie byłby sobą, gdyby z racji mizernego stanu odstąpił od męczenia innych swoim jestestwem.

“Może uda mi się zarazić jakiegoś ucznia?” – pomyślał z radością wypatrując sobie ofiary. Po czym zaczął zastanawiać się jak to przeprowadzić, by nikt nie podał go do sądu (choć średnio się go obawiał – był wielkim GURU i nikt nie mógł mu zagrozić....). Pozory jednak chciał zachować. Poza tym lubił być sprytny.

Zastanawiając się jednocześnie prowadził wykład. Był nieco bełkotliwy i nikt go nie rozumiał, ale wszyscy bali się ściągnąć na siebie jego gniew zwracając na to uwagę.

Był panem sytuacji..... .

Dwie siedziały patrząc się przed siebie. Tyrania nauczyciela nie dotykała ich szczególnie. Wprawdzie cierpiały pisząc jego zmyślne sprawdziany (“byle dostały banię te durne dzieci!” – myślał, układając je), ale na lekcji potrafiły dość dobrze odizolować się od jego bardzo nudnej mowy. Jedna z nich zaczęła śnić na jawie, będąc duszą w miejscu zupełnie innym niż cuchnąca jakąś dziwną substancją klasa. Druga patrzyła się niewidzącym wzrokiem w przestrzeń.

Pan guru zszedł z podium nauczycielskiego i podszedł do ich ławki. Przed dobre parę chwil coś bełkotał.

Na początku, gdy zaczął przychodzić, jedna z dziewczyn, ta czarno – brązowa pomyślała, że może się zdenerwować, że jedna z nich nie ma książki. Zdążyła już odetchnąć z ulgą, gdy zaczął mruczeć, choć jego towarzystwo tuż obok było męczące. Niestety, nie zrozumiała, że w owym mruczeniu kryje się uwaga do niej i koleżanki. Skapowała o co chodzi, dopiero gdy warknął wściekłym głosem:

Czy coś w tym stylu.

Spojrzały po sobie zdziwionym spojrzeniem. Nie było w nim zbyt wiele strachu.

To ostatecznie rozwścieczyło pana. Jak ktoś śmie się go nie bać?

Wstały i wysłuchały tyrady. Dowiedziały się, że:

Skończył swe przemówienie i kazał usiąść.

Siadając jedna z nich, ta czarno-brązowa uśmiechnęła się. To było coś w stylu “i co mi zrobisz stary ramolu”.

Niestety, stary ramol dostrzegł to. Rzucił się niczym dziki pies, a jego wrzask wypełnił klasę:

Skoczył w kierunku swej ambony i dziennika. Z nerwów, aż długopis mu spadł na ziemię. I wpisał.. nikt nie wie co.

Potem prowadził lekcję (starając się opanować tragiczne wkurzenie – mógł przecież dostać zawału, ah co to by była za strata!!!), ale po chwili drapieżnym ruchem sięgnął po zeszyty obu. Sprawdzał je i w międzyczasie wydawał rozkazy ("stój jak ci przeglądam zeszyt"). Po chwili: 

Ciekawe skąd miały być, skoro wiedział, że nie pisały...

Potem nastąpiła oracja, będąca popisem umiejętności nauczyciela. Każdy w klasie słuchał jej urzeczony, a już najbardziej dwie dziewczyny. Dowiedziały się tego, co było napisane już w punktach 1, 2, 3 i 4, gratis otrzymały wiadomość, że w tej szkole nie toleruje się takiego zachowania, że mogą sobie iść, a najchętniej to by ich wyrzucił, po czym dostały jakiś charkliwy nakaz zajęcia krzesła.

***

Pan nauczyciel nieco się zdenerwował, ale plan wykonał. Pomęczył innych. Jedno mu się nie udało – mimo, że kaszlał ile się dało, nikt się nie rozchorował...

-Już niedługo – uśmiechnęła się czarna w tym samym stylu co wcześniej “i co mi zrobisz stary ramolu”.

Następnego dnia ciało nauczyciela znaleziono poćwiartowane w sali geograficznej, wprost pod mapą świata. Na mapie napisane było “kochał geografię i za nią zginał”.

* - chyba psychicznie ;D

<><><><><><><><><><><><><><>

No to tyle historyjki. Najgorsze, w związku z nią są dwa fakty:

No cieszę się, jeśli ktoś tu dotrwał, chociaż mocno w to wątpię.

I pamiętajcie – nauczyciel zawsze czuwa :D.